Exchange Traded Funds (ETF) umożliwiają inwestowanie w koszyk papierów wartościowych, takich jak akcje, obligacje, towary lub mix. Daje to korzyści z dywersyfikacji. Inwestowanie w fundusze ETF stało się w ostatnich dziesięcioleciach coraz bardziej popularne. Pomimo powszechnego zastosowania mogą nadal pojawiać się pytania dotyczące mechaniki i właściwości tego produktu. Ta broszura wyjaśnia koncepcje ETF, jak działają i do czego można je wykorzystać.
ETF to fundusze inwestycyjne, których celem jest śledzenie wydajności koszyka papierów wartościowych. Na przykład, jeśli kupisz ETF, który śledzi wszystkie papiery wartościowe w indeksie, możesz uzyskać ekspozycję na wszystkie papiery wartościowe w indeksie, kupując tylko jeden ETF.
ETF jest nazywany funduszem giełdowym, ponieważ jest przedmiotem transakcji na giełdzie, podobnie jak akcje. Cena ETF będzie się zmieniać w ciągu dnia transakcyjnego, gdy ETF są kupowane i sprzedawane na rynku. Różni się to w odniesieniu do funduszy inwestycyjnych, które przeprowadzają transakcje tylko raz dziennie po zamknięciu rynków.
Istnieje wiele rodzajów ETF dostępnych dla inwestorów, na których można przeprowadzać transakcje. Każdy ETF ma prospekt emisyjny i zestawienie informacji, które opisują cechy ETF, takie jak skład, cele i ryzyko. Dokumenty te są dostępne na stronie internetowej emitenta danego ETF. Poniżej znajduje się kilka przykładów typów ETF.
ETF-y indeksowe śledzą określony zestaw udziałów, który może być na przykład podobny do indeksu.
Obligacje ETF mogą obejmować obligacje rządowe, obligacje korporacyjne oraz obligacje państwowe i lokalne.
ETF-y branżowe śledzą konkretną branżę, taką jak technologia, bankowość lub sektor naftowy i gazowy.
ETF-y towarowe inwestują w towary takie jak ropa naftowa lub złoto.
Waluty ETF inwestują w waluty obce, takie jak euro lub dolar kanadyjski.
Dla celów ilustracyjnych w niniejszej broszurze zastosowano indeks ETF składający się z akcji. Dlatego termin „udziały” lub „akcje” stosuje się w odniesieniu do śledzonych bazowych papierów wartościowych.
Metoda śledzenia
Istnieje różnica między metodami śledzenia stosowanymi przez ETF do śledzenia danych produktów bazowych. Może być metoda fizyczna lub syntetyczna. Fizyczne ETF próbują śledzić swój docelowy skład, utrzymując całość lub reprezentatywną próbkę akcji bazowych, które składają się na proponowany skład. Na przykład, jeśli inwestujesz w S&P 500 Indeks EFT, jesteś właścicielem każdego z 500 udziałów reprezentowanych w indeksie S&P 500 lub ich części. Fizyczna replikacja jest dość prosta i przejrzysta. Większość produktów ETF to fizyczne ETF.
Syntetyczny ETF został zaprojektowany w celu odtworzenia wyników bazowej kompozycji przy użyciu instrumentów pochodnych (tj. kontraktów futures S&P 500) i swapów zamiast fizycznych akcji.
Odwrócone ETF
Odwrotny ETF jest funduszem notowanym na giełdzie, skonstruowanym przy użyciu różnych instrumentów pochodnych w celu czerpania zysków ze spadku wartości udziałów bazowych. Inwestowanie w Odwrócone ETF jest podobne do posiadania różnych krótkich pozycji, które obejmują pożyczanie udziałów i sprzedaż z zamiarem ich odkupu po niższej cenie. Należy pamiętać, że Odwrócone ETF są uważane za złożone produkty, a nie niezłożone, jak w przypadku tradycyjnych ustrukturyzowanych ETF.
ETF z dźwignią finansową
Dźwignia finansowa typu ETF wykorzystuje finansowe instrumenty pochodne i zadłużenie w celu zwiększenia zwrotów z udziałów bazowych. Podczas gdy tradycyjny ETF zazwyczaj śledzi udziały na zasadzie jeden do jednego, ETF z dźwignią finansową może dążyć do stosunku 2:1 lub 3:1 w celu zwiększenia zwrotów z bazowej kompozycji. Jeśli bazowe papiery wartościowe osiągają złe wyniki, ETF z dźwignią osiągnie jeszcze gorsze wyniki. Należy pamiętać, że ETF z dźwignią finansową są uważane za złożone produkty, a nie za niezłożone, jak w przypadku tradycyjnych ustrukturyzowanych ETF.
ETF-y Odwrócone i z dźwignią finansową to dwie odmiany ETF-ów, które mają znacznie bardziej spekulacyjny charakter w porównaniu do tradycyjnych ETF-ów. ETF-y z dźwignią finansową i odwrócone są wyjątkowe i wiążą się z dodatkowym ryzykiem i względami nieobecnymi w tradycyjnych ETF. W celach ilustracyjnych niniejsza broszura skoncentruje się na tradycyjnych funduszach ETF. Przed inwestowaniem w odwrotną lub transakcję z dźwignią finansową powinieneś mieć pewność, że rozumiesz ryzyko. Poza tym należy dokładnie ocenić swoje doświadczenie, cele inwestycyjne, zasoby finansowe i wszelkie inne istotne względy.
Transakcje ETF oferują inwestorom szeroką gamę możliwości i mogą być wykorzystywane do różnych rodzajów strategii. Ważne jest, aby przed podjęciem jakichkolwiek decyzji inwestycyjnych zrównoważyć zalety transakcji ETF z ryzykiem.
Dywersyfikacja
Rozłożenie pieniędzy na szereg udziałów (lub innych klas aktywów) może zmniejszyć ogólne ryzyko, ponieważ zmniejsza wpływ na portfel, jeśli jedna lub dwie z Twoich inwestycji osiągają słabe wyniki. ETF zapewniają dostęp do szeregu rynków i aktywów, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych. ETF oferują dywersyfikację w jednej transakcji. Na przykład możesz uzyskać ekspozycję na wszystkie akcje w składzie (na przykład indeks), które śledzi ETF, co może obejmować kilkaset papierów wartościowych. Płacisz opłatę maklerską tylko za jedną transakcję. Natomiast osiągnięcie dywersyfikacji poprzez bezpośrednie udziały może być czasochłonne i kosztowne. Płacisz opłatę maklerską za każdy zakup udziałów, a jeśli Twoje fundusze są ograniczone, możesz w końcu rozłożyć je zbyt rzadko.
Wzrost dochodów i kapitału
Fundusze ETF mogą oferować zwroty w postaci wzrostu dochodu i kapitału. Dystrybucje dokonywane są w zależności (tj. kwartalnie) od ETF. W przypadku ETF-ów na udziały fundusz otrzymuje dywidendy od udziałów w składzie i przechodzi przez Twoją część. Fundusz przenosi także wszelkie zyski kapitałowe, które osiągnął ze sprzedaży udziałów. Istnieje również potencjał wzrostu kapitału. Jeśli rynek udziałów osiąga dobre wyniki, wartość twojego ETF wzrośnie zgodnie ze wzrostem składu. Oczywiście, jeśli skład spadnie, twój ETF spadnie na wartości.
Transparentność
ETF są tak ustrukturyzowane, że cena ETF powinna być zbliżona lub bardzo zbliżona do wartości bazowego składu, zwanego również wartością aktywów netto (NAV). NAV odzwierciedla wartość rynkową bazowego portfela akcji (lub innych aktywów), skorygowaną o opłaty i koszty funduszu. Oblicza się go poprzez podzielenie wartości udziałów w ETF (skorygowanych o opłaty i wydatki) i liczby wyemitowanych jednostek. ETF zasadniczo nie będzie przeprowadzać transakcji ze znaczną premią lub zniżką do NAV. Oznacza to, że cena rynkowa Twojego ETF jest ustalana prawie w całości przez NAV i jest ograniczona jedynie wpływem popytu i podaży samych ETF. Należy pamiętać, że odchylenia od NAV są możliwe z powodu kilku czynników, takich jak ruchy cen udziałów lub zmiany w walutach, dlatego zaleca się sprawdzenie NAV i bieżącej ceny ETF przed rozpoczęciem transakcji.
Koszty
Opłaty za zarządzanie ETF są zwykle znacznie niższe niż inwestowanie w tę samą ekspozycję indywidualnie kupowanych udziałów ze względu na różnicę kosztów transakcji. Fundusze ETF są również bardziej opłacalne niż fundusze aktywnie zarządzane.
Płynność
ETF są przedmiotem transakcji na giełdzie, dzięki czemu proces zakupu i sprzedaży jest prosty. Kupujesz i sprzedajesz za pośrednictwem LYNX w dowolnym momencie w godzinach transakcji giełdowych, tak jak kupujesz i sprzedajesz zwykłe udziały. Fundusze ETF są tworzone i wykupowane regularnie, co zapewnia bazową głębię płynności. W przeciwieństwie do funduszy nienotowanych na giełdzie, inwestorzy mogą przeprowadzać transakcje ETF w godzinach transakcji giełdowych i po cenie notowanej na giełdzie.
ETF jest rodzajem funduszu otwartego w obrocie na rynku o wartości aktywów netto (NAV) lub bardzo zbliżonej do tej wartości. ETF zazwyczaj śledzi skład udziałów, ale może także śledzić inne klasy aktywów, takie jak obligacje lub towary. ETF mają następujące funkcje:
ETF zazwyczaj śledzi skład udziałów, na przykład indeksu. ETF może posiadać setki lub tysiące akcji w różnych branżach lub może być odizolowany dla jednej konkretnej branży lub sektora. Niektóre fundusze koncentrują się tylko na udziałach w USA, podczas gdy inne mają perspektywę globalną. Na przykład ETF zorientowane na bankowość zawierałyby akcje różnych banków z całej branży. Ponieważ w ETF istnieje wiele udziałów, mogą one być popularnym wyborem do dywersyfikacji.
Cena ETF śledzi bazowe papiery wartościowe. Fundusze ETF są zarządzane pasywnie. Ich celem jest odtworzenie wykonania określonego składu. Zadaniem menedżera ETF jest upewnienie się, że holdingi funduszy zasadniczo odpowiadają lub śledzą skład. Natomiast aktywnie zarządzane fundusze mają na celu osiągnięcie lepszych wyników niż określony poziom odniesienia.
Cena ETF powinna być równa lub bardzo zbliżona do jego wartości aktywów netto (NAV). Wartość NAV odzwierciedla wartość rynkową portfela bazowego, skorygowaną o opłaty i wydatki funduszu i wyrażoną w przeliczeniu na jednostkę. Możliwe jest wystąpienie błędu śledzenia.
ETF są otwarte. Liczba jednostek w funduszu nie jest ustalona. Więcej jednostek jest tworzonych lub odkupywanych (umarzanych) w odpowiedzi na podaż i popyt ze strony inwestorów. Otwarta struktura jest jednym z powodów, dla których ETF śledzą NAV.
ETF są przedmiotem transakcji na rynku. Kupujesz i sprzedajesz za pośrednictwem LYNX w godzinach transakcji giełdowych. Nie można kupować ETF-ów bezpośrednio od emitenta. Rozliczenie transakcji odbywa się zgodnie ze szczegółowymi zasadami giełdy.
Przy rozważaniu ETF ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób instrument jest tworzony. Jednostki ETF są tworzone w procesie zwanym tworzeniem i wykupem, który ma miejsce na poziomie funduszy na rynku pierwotnym. Upoważnieni uczestnicy lub AP to upoważnieni uczestnicy transakcji z giełdą, którzy zawarli z emitentem umowę na tworzenie i wykup jednostek w ETF. Zdolność do tworzenia i wykupu jednostek utrzymuje cenę ETF zgodnie z jego bazową wartością aktywów netto zapewnia, że płynność ETF wynika z bazowych papierów wartościowych przechowywanych w funduszu.
Rynek pierwotny i wtórny
ETF można kupować tylko na rynku wtórnym, takim jak NYSE lub Xetra. Nie można składać wniosków o ETF w trybie środków obrotowych. ETF są wydawane na rynku pierwotnym upoważnionym uczestnikom. Są to specjalne organizacje, które mogą tworzyć i wykupować jednostki w ETF. To dzięki działaniom upoważnionych uczestników ETF-y są dostępne dla inwestorów, którzy mogą przeprowadzać transakcje na rynku wtórnym.
Jak tworzone są ETF?
Upoważniony uczestnik występuje do emitenta o jednostki uczestnictwa w ETF. Gdy emitent ETF utworzy nowe jednostki, upoważniony uczestnik może je sprzedać kupującym na giełdzie.
Co dzieje się z udziałami bazowymi?
Po utworzeniu ETF udziały bazowe są przekazywane depozytariuszowi, który jest odpowiedzialny za posiadanie udziałów. Depozytariusz jest wyznaczany przez emitenta ETF, ale jest niezależny od emitenta.
Proces wykupu ETF
Upoważnieni uczestnicy mogą również zwrócić się do emitenta o wykupienie ETF. Proces wykupu działa w sposób odwrotny do procesu tworzenia. Upoważniony uczestnik przekazuje ETF emitentowi, który w zamian dostarcza gotówkę lub udziały. Następnie emitent anuluje ETF.
ETF są otwarte
ETF są otwarte, co oznacza, że liczba emitowanych jednostek może zostać zwiększona lub zmniejszona w odpowiedzi na popyt ze strony inwestorów. Jeśli istniejąca podaż funduszy ETF jest niewystarczająca, aby zaspokoić popyt inwestorów, upoważnieni uczestnicy mogą wystąpić do emitenta z wnioskiem o utworzenie nowych jednostek, a następnie sprzedać je na giełdzie. Jeśli podaż ETF jest większa niż jest to konieczne, aby zaspokoić popyt inwestorów, upoważnieni uczestnicy mogą wykupić jednostki, zmniejszając liczbę emisji. Otwarta struktura ETF pomaga zapewnić, że cena rynkowa pozostanie na NAV lub będzie bardzo zbliżona do NAV.
Rozważając ETF, ważne jest zrozumienie, w jaki sposób instrument jest wyceniany. ETF są kupowane i sprzedawane w godzinach rynkowych. Cena rynkowa ETF jest określona przez wartość portfela udziałów funduszu (lub innych aktywów), a także podaż i popyt w godzinach rynkowych. Chociaż cena akcji jest w dużej mierze determinowana przez akcje bazowe w portfelu, znane jako NAV, od czasu do czasu mogą występować pewne różnice, szczególnie w czasach niestabilności rynku. NAV służy do pomiaru wydajności ETF.
Cena rynkowa a NAV
Cena rynkowa ETF i jego wartość aktywów netto (NAV) to dwie różne rzeczy. Cena rynkowa to cena, którą ETF przeprowadza transakcje na rynku. NAV to łączna wartość udziałów w ETF, skorygowana o opłaty i wydatki, podzielona przez liczbę wyemitowanych jednostek. Jednak cena rynkowa ETF powinna być równa NAV lub bardzo zbliżona do tej wartości. Ta zdolność do ścisłego śledzenia NAV jest podstawową cechą funduszy ETF.
Jak oblicza się NAV?
NAV to łączna wartość udziałów w ETF, skorygowana o opłaty i wydatki, podzielona przez liczbę wyemitowanych jednostek. NAV większości ETF-ów publikowana jest codziennie. Emitenci zazwyczaj publikują NAV swojego funduszu na własnej stronie internetowej lub na specjalnej stronie internetowej giełdy.
Co utrzymuje cenę rynkową na poziomie NAV?
Cena ETF rzadko odbiega znacznie od jego NAV. Jeżeli cena ETF będzie niezgodna z NAV, oznacza to możliwość arbitrażu dla upoważnionych uczestników i profesjonalnych traderów. Arbitraż jest techniką stosowaną przez profesjonalnych traderów, aby wykorzystać zauważane błędy w wycenie i zarobić zyski.
Arbitraż
Załóżmy, że cena ETF spada poniżej NAV. Jest tak, ponieważ popyt spadł w stosunku do bieżącej podaży. Upoważniony uczestnik może:
Różnica między ceną zapłaconą za ETF a kwotą otrzymaną za sprzedaż udziałów na rynku stanowi zysk arbitra. Zakup ETF spowoduje wzrost ceny ETF, dopóki nie będzie ponownie zgodny z NAV.
W przypadku gdy cena ETF jest znacznie wyższa niż NAV, upoważniony uczestnik może:
W takim przypadku różnica między ceną zapłaconą za udziały, a kwotą otrzymaną za sprzedaż ETF na rynku stanowi zysk arbitra. Presja sprzedaży spowoduje obniżenie ceny ETF, dopóki nie będzie ponownie zgodna z NAV.
Cena rynkowa a poziom składu
Ważne jest, aby zrozumieć, że cena ETF niekoniecznie jest równa poziomowi bazowego składu. Liczy się to, że procentowo zmiana poziomu składu spowoduje podobną zmianę procentową ceny ETF.
Fundusze ETF nie są odpowiednie dla wszystkich inwestorów. W świetle ryzyka związanego z transakcjami ETF-ami powinieneś ich używać tylko wtedy, gdy masz pewność, że rozumiesz ryzyko. Przed dokonaniem inwestycji należy dokładnie ocenić swoje doświadczenie, cele inwestycyjne, zasoby finansowe i wszelkie inne istotne względy.
Ryzyko rynkowe
Udział ETF śledzi wiele udziałów, chroniąc Cię przed szczególnym ryzykiem niskiej wydajności pojedynczego udziału. Nadal jednak jesteś narażony na ryzyko rynkowe. Na przykład, jeśli szeroki rynek akcji w USA, zaczyna spadać wartość ETF śledząca indeks S&P 500 spadnie. Nazywa się to ryzykiem rynkowym. Podobnie ETF, który śledzi określony sektor, taki jak np. technologia, straci na wartości, jeśli spadnie cena udziałów bazowych technologii.
Błędy śledzenia/cen
Może się zdarzyć, że cena ETF nie będzie dokładnie odpowiadać cenie bazowej kompozycji, którą zamierza śledzić. Może to być spowodowane tym, że portfel akcji posiadanych przez ETF nie zmienia się dokładnie zgodnie ze śledzonymi udziałami bazowymi lub może być tak, że cena ETF tymczasowo odbiega od NAV funduszu. Ryzyko odchylenia od NAV jest wyższe w określonych porach dnia transakcyjnego, a także wyższe, gdy skacze zmienność. Również syntetyczne ETF są bardziej narażone na błędy śledzenia ze względu na bardziej złożoną formę replikacji.
Ryzyko płynności
Jest to ryzyko, że możesz nie być w stanie sprzedać funduszy ETF za uczciwą cenę. Może być niewystarczająca ilość zleceń, aby kupić lub cena może być zbyt niska. Płynność może być różna dla różnych funduszy ETF. Niektóre są aktywnie przedmiotem transakcji. Inne mają stosunkowo niski poziom transakcji, co może utrudniać kupowanie i sprzedawanie po uczciwej cenie. W przypadku braku naturalnych kupujących i sprzedających możesz przeprowadzać transakcje z maklerem.
Ryzyko walutowe
ETF, takie jak międzynarodowe ETF, narażają Cię na ryzyko walutowe. W przypadku międzynarodowych funduszy ETF skład bazowy obejmuje udziały notowane na rynkach zagranicznych. Udziały te są wyceniane w walucie rynku zagranicznego. Wartość waluty obcej należy przeliczyć na euro, zanim ETF będzie mógł być przedmiotem transakcji na giełdzie europejskiej. Wzrost wartości euro w stosunku do waluty kraju, w którym masz ekspozycję, może negatywnie wpłynąć na wartość twojego ETF.
Odwrócone ETF – ryzyko kontrahenta i ryzyko złożone
Odwrócone fundusze ETF starają się zapewnić odwrócone zwroty bazowych papierów wartościowych. Aby osiągnąć wyniki inwestycyjne, odwrócone ETF-y zazwyczaj wykorzystują pochodne papiery wartościowe, takie jak umowy swap, kontrakty futures i opcje. Korzystanie z instrumentów pochodnych wiąże się z ryzykiem kredytowym, jeżeli kontrahent umowy nie może wywiązać się ze swoich zobowiązań. Poza tym większość odwrotnych funduszy ETF ma jednodniowy cel polegający na dopasowaniu codziennego działania kompozycji. Utrzymywanie tego ETF przez długi okres oznacza, że zysk lub strata z codziennych ruchów ulegają zwiększeniu w czasie, potencjalnie tworząc inny wynik niż skład. Ryzyko to nazywa się ryzykiem złożonym i zostanie wyjaśnione na przykładzie.
Na przykład tradycyjny ETF udziału kupuje się w dniu 1 za 100 USD. Tego samego dnia skład bazowy spada o 5%, a cena spada do 95 USD. W drugim dniu rynek spada o kolejne 5%, co obniży cenę do 90,25 USD. W dniu 3 rynek rośnie o 5%, co podnosi cenę do 94,76 USD. Całkowita strata w ciągu 3 dni wynosi 5,24 USD, czyli 5,24%.
Na podstawie samych tych danych spodziewalibyśmy się, że odwrotny ETF wzrośnie o 5,24%. Tak jednak nie jest.
Odwrotny indeks ETF jest kupiony w dniu 1 za 100 USD. Tego samego dnia indeks spada o 5%, a cena wzrasta do 105 USD. W dniu 2 rynek spada o kolejne 5%, co podnosi cenę do 110,25 USD. W dniu 3 rynek rośnie o 5%, co obniża cenę do 104,74 USD. Całkowity zysk wynosi 4,74 USD, a więc 4,74%.
Odwrotny ETF oczywiście działała lepiej niż normalny ETF, ale nie spełniła oczekiwań, ponieważ ETF jest zaprojektowany tak, aby pasował do odwrotności codziennej wydajności innej kompozycji, a nie jej długoterminowych zwrotów. To przeciwwskazanie stanowi unikalne ryzyko odwrotnych i ETF z dźwignią finansową.
ETF z dźwignią – efekt dźwigni
ETF z dźwignią finansową przedstawiają kilka dodatkowych zagrożeń w porównaniu z tradycyjnymi ETF, które kuszą potencjalnych klientów wysokimi zwrotami w krótkim okresie czasu. ETF-y z dźwignią mają wyższe opłaty niż ETF-y bez dźwigni, ponieważ należy opłacić premie, aby kupić kontrakty opcji, a także koszt pożyczki lub depozytu zabezpieczającego. Wysokie wskaźniki kosztów i rozkład są dużymi problemami dla funduszy ETF z dźwignią. Te dwa czynniki same w sobie mogą wgryźć się w zyski i zaostrzyć straty. Poza tym ETF-y z dźwignią są również narażone na ryzyko złożone, jak opisano wcześniej. Fundusze ETF z dźwignią są uważane za złożone i mają charakter spekulacyjny.
Ryzyko wzrostu depozytów zabezpieczających
Aby chronić siebie i swoich klientów, Interactive Brokers UK może w dowolnym momencie zwiększyć wymóg depozytu zabezpieczającego dla klientów na istniejących i nowych pozycjach ETF. Decyzja ta może być spowodowana gwałtownym wzrostem zmienności produktu bazowego, gdy kapitalizacja rynkowa produktu bazowego spadła poniżej pewnego progu lub z innego powodu. Należy pamiętać, że po dostosowaniu depozytów zabezpieczających rachunek może już nie spełniać wymagań dotyczących depozytów zabezpieczających. W takim przypadku broker przystępuje do likwidacji pozycji w celu usunięcia tej nieadekwatności.
Ryzyko likwidacji
Kiedy suma zabezpieczeń w twoim portfelu spadnie poniżej wymaganego depozytu zabezpieczającego, Interactive Brokers ma prawo zamknąć określone pozycje bez uprzedniego powiadomienia, niezależnie od tego, czy pozycje te są zyskowne czy przynoszą straty. Jeśli po likwidacji na twoim rachunku nadal występuje deficyt depozytu zabezpieczającego i masz inne pozycje jako zabezpieczenie, Interactive Brokers UK zamknie inne pozycje w celu wyeliminowania deficytu depozytu zabezpieczającego. Należy pamiętać, że likwidacja zawsze odbywa się według obowiązującej wówczas po najlepszej cenie kupna lub sprzedaży i że nie ma się wpływu na ostateczną cenę transakcji. Likwidację można przeprowadzić po niekorzystnej cenie i w niekorzystnym dla ciebie terminie.
Istnieje wiele różnych powodów, dla których inwestorzy inwestują w ETF-y. Niektóre z nich zostały przedstawione poniżej.
Dywersyfikacja
Inwestorzy mogą wykorzystywać fundusze ETF do budowania zdywersyfikowanego portfela inwestycyjnego w perspektywie długoterminowej. Mogą również wykorzystywać jeden lub więcej funduszy ETF, aby uzyskać ekspozycję na określoną branżę lub klasę aktywów, w perspektywie długoterminowej lub tymczasowej. Rozłożenie pieniędzy na różne udziały (lub inne klasy aktywów) może zmniejszyć ogólne ryzyko, ponieważ zmniejsza wpływ na portfel, jeśli jedna lub dwie firmy osiągają słabe wyniki.
Podstawowa inwestycja
Inwestorzy mogą korzystać z funduszy ETF, jeśli chcą śledzić lub osiągać lepsze wyniki na całym rynku akcji. Gdy inwestorzy chcą osiągać lepsze wyniki niż giełda, istnieje konstrukcja portfela mająca na celu zminimalizowanie kosztów, zobowiązań podatkowych i zmienności. Strategia składa się z dwóch elementów:
Inwestor oczekuje aktywnie zarządzanych inwestycji w celu zwiększenia ogólnych zwrotów dzięki wykorzystaniu możliwości, ale polega na rdzeniu w celu generowania zwrotów z rynku. Ważną kwestią w tym podejściu jest to, że osiągasz swoje podstawowe zwroty przy niskich kosztach. ETF zwykle służą jako podstawowa inwestycja.
Alokacja aktywów
Alokacja aktywów to sposób, w jaki dzielisz swoje pieniądze między klasy aktywów, takie jak:
Alokacja aktywów ma znaczący wpływ na zwrot z inwestycji. Od czasu do czasu możesz dostosować sposób podziału pieniędzy między różne klasy aktywów. Fundusze ETF umożliwiają łatwe dostosowanie wagi do rynku akcji lub jego sektora w ramach jednej transakcji. Możesz łatwo kupić ETF, aby zwiększyć swoją ekspozycję na określony rynek udziałów lub sektor i zmniejszyć swoją ekspozycję poprzez sprzedaż ETF.
W celu ustalenia, dla kogo ETF są odpowiednim instrumentem finansowym, ważne jest, aby dowiedzieć się, czy ten instrument odpowiada Twojej wiedzy, doświadczeniu, celowi inwestycyjnemu i horyzontowi inwestycyjnemu. Jeśli zastanawiasz się nad inwestowaniem w ETF, poniższe elementy mogą między innymi ustalić, czy ETF są zgodne z Twoim profilem inwestora.
Złożoność
Biorąc pod uwagę cechy i mechanizmy funduszy ETF, uznaje się je za niezłożony instrument finansowy. Istnieje szeroka gama ETF-ów, które mają różne cechy, takie jak przedstawione w tej broszurze. Upewnij się, że znasz cechy produktu, zanim zainwestujesz w obligacje.
ETF-y odwrócone i z dźwignią finansową ze względu na swoją strukturę i związane z nimi ryzyko są uważane za instrument spekulacyjny i złożony.
Rodzaj inwestora
Ze względu na swój charakter fundusze ETF najlepiej nadają się dla wszystkich rodzajów inwestorów. ETF-y mogą być przedmiotem transakcji zarówno wśród inwestorów detalicznych, jak i inwestorów profesjonalnych.
Wiedza i doświadczenie
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę wymaganą wiedzę i kryteria, ponieważ LYNX wymaga, aby inwestor miał historię transakcji ETF przez co najmniej jeden rok oraz wystarczającą wiedzę na temat mechaniki i ryzyka inwestowania w ETF.
Sytuacja finansowa i świadomość ryzyka
Inwestorzy powinni zdawać sobie sprawę z faktu, że nawet 100% kwoty inwestycji początkowej może zostać utracone w wyniku transakcji ETF. W przypadku zakupu ETF potencjalna strata jest zmaksymalizowana do początkowej inwestycji, która wynosi 100% zapłaconej ceny. Inwestorzy powinni zdawać sobie sprawę z wpływu ETF na ich sytuację finansową i ryzyko związane z zakupem i sprzedażą ETF.
W odniesieniu do ryzyka należy wprowadzić rozróżnienie między odwrotnością, dźwignią i tradycyjnymi ETF. Inwestowanie w bardziej złożone fundusze ETF, takie jak ETF Odwrócone i z dźwignią, uważa się za bardziej spekulacyjne, ponieważ wiąże się z większym ryzykiem w stosunku do tradycyjnych ETF.
Cel inwestycyjny
Inwestowanie w fundusze ETF może służyć określonym celom inwestycyjnym, takim jak generowanie dochodu, wzrost kapitału i ukierunkowane inwestycje z dźwignią finansową.
Generowanie przychodu
Dochód można uzyskać, otrzymując wypłaty z zakupionych funduszy ETF. W przypadku udziałów ETF fundusz otrzymuje dywidendy od bazowych udziałów i przechodzi przez Twoją część. W przypadku obligacji EFT fundusz otrzymuje kuponowe odsetki od bazowych obligacji i przechodzi przez twoją część.
Wzrost kapitału
Ludzie inwestują w ETF, ponieważ oferują możliwość wzrostu swoich cen. Fundusz przekazuje wszelkie zyski kapitałowe uzyskane ze sprzedaży udziałów. Inwestorzy mogą planować utrzymywanie ETF jedynie przez stosunkowo krótki okres lub mogą mieć długoterminową perspektywę, ale w obu przypadkach mają nadzieję na zysk.
Inwestor przewidujący wzrosty na rynku ‘’bullish’’ może kupować ETF. Potencjalny zysk jest nieskończony, a możliwa strata jest zmaksymalizowana do zapłaconej ceny za ETF.
Lewarowane ETF – Inwestycje ukierunkowane z dźwignią finansową
Inwestycje ukierunkowane z dźwignią finansową można zrealizować, gdy inwestor chce przeprowadzać transakcje w określonym kierunku za pomocą ETF z dźwignią finansową i/lub Odwróconego EFT. Inwestowanie z dźwignią finansową jest techniką, która dąży do wyższych zysków z inwestycji dzięki zastosowaniu mechanizmu dźwigni. Jest to spekulatywne podejście do inwestowania w fundusze ETF.
Horyzont inwestycyjny
Nie ma określonego horyzontu inwestycyjnego dla transakcji ETF. Transakcje ETF są odpowiednie na krótki okres (mniej niż 3 lata), średni okres (od 3 do 10 lat) i długi okres (ponad 10 lat).
W niniejszej broszurze omówiono główne cechy transakcji ETF. Fundusze ETF umożliwiają uzyskanie zróżnicowanej ekspozycji na skład udziałów (lub inną klasę aktywów) w jednej transakcji. Na przykład, w ramach jednej transakcji możesz uzyskać zróżnicowaną ekspozycję na europejski rynek udziałów lub sektor rynku lub na zagraniczny rynek udziałów lub sektor.
Korzyści z funduszy ETF
Główne zagrożenia związane z funduszami ETF
Możesz używać funduszy ETF na wiele sposobów, w tym:
Arbitraż
Arbitraż to jednoczesny zakup i sprzedaż składnika aktywów w celu czerpania korzyści z nierównowagi ceny. Jest to transakcja, która osiąga zysk, wykorzystując różnice cen identycznych lub podobnych instrumentów finansowych na różnych rynkach lub w różnych formach. Arbitraż istnieje w wyniku nieefektywności rynku i dlatego nie istniałby, gdyby wszystkie rynki były doskonale wydajne.
Alokacja aktywów
Alokacja aktywów to strategia inwestycyjna, która ma na celu zrównoważenie ryzyka i zysku poprzez podział aktywów portfela zgodnie z celami jednostki, tolerancją ryzyka i horyzontem inwestycyjnym.
Benchmark
Benchmark to standard, według którego można mierzyć wyniki zarządzającego funduszem.
Metoda „core plus satellite”
„Core plus satellite” to styl zarządzania inwestycjami, który pozwala menedżerom dodawać instrumenty o większym ryzyku i większym potencjalnym zwrocie do podstawowej bazy udziałów o określonym celu.
Dywersyfikacja
Dywersyfikacja to strategia zarządzania ryzykiem, która łączy różnorodne inwestycje w ramach portfela. Uzasadnieniem tej techniki jest to, że portfel zbudowany z różnych rodzajów aktywów przyniesie średnio wyższe długoterminowe zwroty i obniży ryzyko pojedynczego pakietu akcji lub papieru wartościowego.
Dywidenda
Dywidenda to podział nagrody z części zysków spółki i jest wypłacana pewnej grupie udziałowców.
Fundusz Transakcji Giełdowych (ETF)
Fundusz Transakcji Giełdowych (ETF) to zbiór papierów wartościowych, który śledzi bazowe papiery wartościowe. ETF mogą zawierać wiele rodzajów inwestycji, w tym akcje, towary, obligacje lub mieszankę rodzajów inwestycji. Fundusz będący przedmiotem transakcji giełdowych jest zbywalnym papierem wartościowym, co oznacza, że ma powiązaną cenę, która umożliwia jego łatwy zakup i sprzedaż.
Zarządzający funduszem
Zarządzający funduszem jest odpowiedzialny za wdrożenie strategii inwestycyjnej funduszu i zarządzanie jego działalnością w zakresie transakcji portfelem. Funduszem może zarządzać jedna osoba, dwie osoby jako współzarządzający lub zespół trzech lub więcej osób.
Indeks
Indeks jest wskaźnikiem lub miarą czegoś, a w finansach zazwyczaj odnosi się do statystycznej miary zmiany na rynku papierów wartościowych.
Indeksowanie
Na rynkach finansowych indeksowanie może być wykorzystywane jako miara statystyczna do śledzenia danych ekonomicznych, metodologia grupowania określonego segmentu rynku lub jako strategia zarządzania inwestycjami w przypadku inwestycji pasywnych.
Emitent
Emitent jest osobą prawną, która opracowuje, rejestruje i sprzedaje papiery wartościowe w celu finansowania swojej działalności. Emitentami mogą być korporacje, fundusze inwestycyjne lub rządy krajowe i zagraniczne.
Płynność
Płynność opisuje stopień, w jakim składnik aktywów lub papier wartościowy można szybko kupić lub sprzedać na rynku po cenie odzwierciedlającej jego wewnętrzną wartość. Innymi słowy: łatwość konwersji na gotówkę.
Zarządzane inwestycje
Profesjonalnie zarządzany portfel aktywów.
Depozyt Zabezpieczający
Depozyt zabezpieczający to pieniądze pożyczone od firmy maklerskiej na zakup inwestycji. Jest to różnica między całkowitą wartością papierów wartościowych przechowywanych na rachunku inwestora, a kwotą pożyczki od LYNX. Kupowanie z depozytem zabezpieczającym jest pożyczaniem pieniędzy na zakup papierów wartościowych.
Maklerzy
Maklerzy mogą wprowadzać i dostosowywać oferty, aby kupować, sprzedawać, realizować i kasować zamówienia.
Ryzyko rynkowe
Ryzyko ogólnego spadku rynku.
Wartość aktywów netto (NAV)
Wartość księgowa aktywów spółki podzielona przez liczbę wyemitowanych udziałów.
Fundusz otwarty
Zarządzane inwestycje, w przypadku których nie ma ograniczenia liczby jednostek w funduszu, które zostaną wyemitowane. ETF to fundusze otwarte.
Rynek pierwotny
Rynek pierwotny emituje nowe papiery wartościowe na giełdzie dla spółek, rządów i innych grup w celu uzyskania finansowania za pośrednictwem papierów dłużnych lub kapitałowych.
Rynek wtórny
Na rynku wtórnym inwestorzy kupują i sprzedają papiery wartościowe, które już posiadają.
Błąd śledzenia
Błąd śledzenia to rozbieżność między zachowaniem cenowym pozycji lub portfela a zachowaniem cenowym wskaźnika porównawczego.
Dyrektywa UCITS
Dyrektywa 2009/65/WE w sprawie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe to skonsolidowana dyrektywa UE, która pozwala na swobodne funkcjonowanie systemów zbiorowego inwestowania w całej UE na podstawie jednego zezwolenia od jednego państwa członkowskiego.
Zmienność
Miara oczekiwanej wielkości wahań ceny poszczególnych papierów wartościowych.