Inwestowanie w opcje

Opcja jest umową między dwiema stronami, która daje nabywcy prawo, ale nie obowiązek, zakupu lub sprzedaży papieru wartościowego po określonej cenie w określonym terminie lub wcześniej. Aby nabyć to prawo, kupujący płaci premię sprzedającemu (wystawcy) umowy opcji.

W celach ilustracyjnych w niniejszej broszurze używa się terminu udziały (lub akcje) w odniesieniu do instrumentów bazowych. Przy rozważaniu opcji na indeksy zasadniczo stosuje się te same pojęcia. Od czasu do czasu opcje mogą być dostępne w stosunku do innych rodzajów papierów wartościowych, w zależności od oferty giełd. Zasadniczo liczba udziałów objętych jedną umową opcji na akcje wynosi 100. Jednak w niektórych przypadkach może się to zmienić z powodu zdarzeń korygujących, takich jak nowa emisja lub reorganizacja kapitału w udziale bazowym. Wszystkie przykłady w tej broszurze zakładają 100 akcji na kontrakt i ignorują opłaty maklerskie. Jako inwestor musisz wziąć to pod uwagę podczas oceny transakcji na opcjach.

Dostępne są dwa rodzaje opcji: opcja kupna i opcja sprzedaży.

Opcja kupna Call option

Opcja kupna daje kupującemu prawo, ale nie obowiązek, zakupu instrumentu bazowego po z góry określonej cenie w określonym terminie lub wcześniej.

Opcja sprzedaży Put option

Opcja sprzedaży dają kupującemu prawo, ale nie obowiązek, sprzedaży udziałów bazowych po określonej cenie w określonym terminie lub wcześniej. Nabywca opcji sprzedaży jest zobowiązany do dostarczenia udziałów bazowych tylko wtedy, gdy zrealizuje opcję.

Styl realizacji

W przypadku realizacji opcji kupna lub sprzedaży aktywa są sprzedawane po określonej cenie. Cena ta nazywa się ceną realizacji. Ostatnim terminem realizacji opcji jest dzień wygaśnięcia. Istnieją dwa różne style realizacji: styl amerykański, co oznacza, że z opcji można skorzystać w dowolnym momencie przed wygaśnięciem; i europejski, co oznacza, że opcja zostanie rozliczona gotówką w dniu wygaśnięcia. Większość opcji na akcje giełdowe jest w stylu amerykańskim, podczas gdy opcje indeksowe są na ogół w stylu europejskim.

Transakcje opcjami oferują inwestorom szeroką gamę możliwości i mogą być wykorzystywane do różnych rodzajów strategii. Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji ważne jest, aby znaleźć równowagę między korzyściami z handlu opcjami a związanym z tym ryzykiem.

Zarządzanie ryzykiem

Zakup opcji sprzedaży pozwoli Ci zabezpieczyć się przed możliwym spadkiem wartości posiadanych akcji.

Czas na decyzję

Kupując opcję call, cena zakupu udziałów zostaje zablokowana. Daje to posiadaczowi opcji call czas na decyzję do dnia wygaśnięcia, czy zrealizować opcję i kupić instrument bazowy. Podobnie nabywca opcji put ma czas na podjęcie decyzji o sprzedaży udziałów.

Spekulacja

Łatwość zawierania transakcji na opcjach tzw. in-and-out umożliwia transakcje opcjami bez zamiaru ich realizacji. Jeśli spodziewasz się wzrostu rynku, możesz zdecydować się na zakup opcji call. Jeśli spodziewasz się spadku, możesz zdecydować się na zakup opcji put. Tak czy inaczej, możesz sprzedać opcję przed wygaśnięciem, aby uzyskać zysk lub ograniczyć stratę.

Dźwignia

Dźwignia zapewnia potencjał do uzyskania wyższego zwrotu z mniejszych nakładów początkowych niż bezpośrednie inwestowanie. Jednak dźwignia zwykle wiąże się z większym ryzykiem niż bezpośrednia inwestycja w instrumenty bazowe. Transakcje opcjami mogą umożliwić ci skorzystanie ze zmiany ceny udziałów bez konieczności płacenia pełnej ceny udziału.

Dywersyfikacja

Opcje umożliwiają zbudowanie zdywersyfikowanego portfela przy niższych początkowych nakładach niż bezpośrednie kupowanie akcji.

Generowanie przychodu

Oprócz dywidendy możesz uzyskać dodatkowy dochód, wystawiając opcje kupna na swoje akcje, w tym akcje zakupione za pomocą depozytów zabezpieczających. Sprzedając opcję, otrzymasz premię opcyjną z góry. Podczas gdy możesz zachować premię opcyjną, istnieje możliwość, że możesz zostać przydzielony i będziesz musiał dostarczyć swoje akcje po cenie realizacji.

Łatwość kupna i sprzedaży, tzw. in-and-out handel opcjami na indeksy i akcje zwykłe jest wspomagana przez standaryzację następujących elementów kontraktu opcyjnego:

1. Bazowe papiery wartościowe
2. Wielkość kontraktu
3. Termin ważności
4. Ceny realizacji

Istnieje piąty składnik, premia opcyjna, która nie jest znormalizowana, ale raczej determinowana przez siły rynkowe.

5. Premia

Składniki kontraktu opcyjnego są następujące:

Bazowe papiery wartościowe

Opcje są przedmiotem transakcji w szerokiej gamie papierów wartościowych, takich jak akcje, indeksy i waluty. Te papiery wartościowe określa się jako instrumenty bazowe. Muszą być notowane na giełdzie. Emitenci bazowych papierów wartościowych nie biorą udziału w wyborze papierów wartościowych, względem których można notować opcje. Kupno i sprzedaż na tych samych bazowych papierach wartościowych są nazywane klasami opcji.

Wielkość kontraktu

Na prawie wszystkich rynkach opcji wielkość kontraktu opcji jest standaryzowana na 100 akcji. Oznacza to, że jeden kontrakt opcyjny obejmuje 100 akcji. Może się to zmienić, jeśli nastąpi korekta, taka jak nowa emisja lub reorganizacja kapitału. W przypadku opcji na indeks wartość kontraktu jest ustalona na pewną liczbę o wartości pieniężnej za punkt bazowy indeksu (na przykład 10 € za punkt indeksu na opcjach Euro Stoxx 50). Wielkość kontraktu jest równa poziomowi indeksu x wartość za punkt indeksu (na przykład dla indeksu na 3.000 punktów jeden kontrakt wyniósłby 3.000 x 10 € = 30.000 €).

Dzień wygaśnięcia

Opcje mają ograniczoną żywotność i wygasają w standardowych dniach wygaśnięcia ustalonych przez giełdę. Dzień wygaśnięcia to dzień, w którym wygasają wszystkie niewykonane opcje w danej serii i jest to ostatni dzień transakcji dla tej konkretnej serii. W przypadku opcji jest to zwykle trzeci piątek w miesiącu. Niektóre giełdy oferują tygodniowe i codzienne opcje z odchylonymi datami wygaśnięcia.

Cena realizacji (lub strike)

Cena realizacji jest ustaloną z góry ceną kupna lub sprzedaży udziałów bazowych, jeżeli opcja zostanie zrealizowana. Giełdy ustalają ceny realizacji dla wszystkich notowanych opcji i zapewniają dostępność zakresu cen realizacji dla opcji w tym samym terminie wygaśnięcia. Nowe ceny wykonania są kwotowane zgodnie ze zmianami cen akcji instrumentów bazowych. Szereg cen realizacji pozwala lepiej dopasować oczekiwania dotyczące ruchu cen instrumentu bazowego do pozycji opcji. Ceny realizacji mogą być również korygowane w okresie obowiązywania opcji, jeśli nastąpi nowa emisja lub reorganizacja kapitału w udziałach bazowych.

Premia

Premia to cena opcji ustalana na podstawie negocjacji między kupującym a wystawcą opcji. Jest to jedyny składnik pięciu składników opcji, który nie jest ustalany przez giełdę. Aby obliczyć pełną premię należną za umowę opcji standardowej wielkości, należy pomnożyć notowaną cenę opcji przez liczbę udziałów przypadających na jedną umowę, zwykle 100. Na przykład notowana premia w wysokości 1,15 € stanowi całkowity koszt premii 115 € (1,15 € x 100) na kontrakt. Aby obliczyć pełną premię należną za opcję indeksu Euro Stoxx 50, wystarczy pomnożyć premię przez mnożnik indeksu. Na przykład premia w wysokości 80 punktów z mnożnikiem indeksu wynoszącym 10 € stanowi całkowity koszt premii w wysokości 800 € na kontrakt.

Przy rozważaniu opcji ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób obliczana jest premia. Premie opcyjne zmieniają się w zależności od szeregu czynników, w tym ceny udziału bazowego i czasu pozostałego do wygaśnięcia. Premię opcyjną można podzielić na dwie części – wartość wewnętrzną i wartość czasu. Różne czynniki wpływają na wartość wewnętrzną i wartość czasu.

Opcje kupna

Na przykład, jeśli 3-miesięczna opcja call Apple (AAPL) na czerwiec o wartości 180 $ jest handlowana z premią 8,50 $, a akcje AAPL są handlowane po cenie 185 $ za akcję, opcja ma wartość wewnętrzną 5 $. Wynika to z faktu, że nabywca opcji ma prawo kupić akcje za 180 $, czyli o 5 $ mniej niż faktyczna, bieżąca cena akcji. Mówi się, że opcje, które mają wartość wewnętrzną, są in-the-money. W tym przykładzie pozostałe 3,50 $ premii jest wartością czasu.

Jeśli jednak aktywa byłyby handlowane po cenie 179 $, nie istniałaby żadna wartość wewnętrzna, ponieważ kontrakt opcji call za 180 $ umożliwiłby jedynie kupującemu zakup akcji za 180 $ za akcję, czyli o 1 $ więcej niż cena rynkowa. Gdy cena akcji jest niższa niż cena realizacji opcji kupna, mówi się, że opcja jest „out-of-the-money”.

Należy pamiętać, że opcje call dają posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek zakupu instrumentu bazowego za cenę realizacji przed lub w dniu wygaśnięcia. Jeśli cena akcji jest niższa od ceny realizacji, wskazane jest, aby pozwolić by umowa wygasła i aby kupić akcje na rynku.

Opcje sprzedaży

Opcje sprzedaży put działają odwrotnie niż opcje kupna call. Jeśli cena realizacji jest wyższa niż cena rynkowa aktywa bazowego, opcja sprzedaży jest in-the-money i ma wartość wewnętrzną. Realizacja opcji sprzedaży in-the-money pozwala nabywcy opcji sprzedaży na sprzedaż aktywa bazowego po wyższej cenie niż bieżąca cena rynkowa. Na przykład 3-miesięczna opcja put AAPL 190 $ umożliwia posiadaczowi sprzedaż akcji AAPL za 190 $, gdy faktyczna cena rynkowa akcji AAPL wynosi 185 $. Opcja ma premię w wysokości 9,20 $, która składa się z 5 $ wewnętrznej wartości i 4,20 $ wartości czasu. Opcja put jest niedostępna, gdy cena akcji jest wyższa od ceny realizacji, ponieważ posiadacz opcji put nie wykona opcji put w celu sprzedaży akcji poniżej bieżącej ceny akcji.

Podsumowując, pamiętaj, że opcje sprzedaży dają posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek sprzedaży aktywa bazowego za cenę realizacji przed lub w dniu wygaśnięcia. Jeśli cena udziału jest wyższa od ceny realizacji, zaleca się pozwolić, aby umowa wygasła i sprzedać udziały na rynku.

Mówiąc o in-the-money i out-of-the-money, opcje można również sklasyfikować jako at-the-money. Oznacza to, że cena wykonania kontraktu opcyjnego jest równa cenie rynkowej aktywa bazowego.

Dywidendy mogą powodować wcześniejszą realizację

Kiedy akcje przechodzą w dzień ex-dywidendy, ich cena prawdopodobnie spadnie o kwotę dywidendy. Kontrakty opcyjne, zarówno kupna, jak i sprzedaży, nie dają posiadaczowi ani wystawcy prawa do otrzymania dywidendy z tytułu aktywa bazowego. Niemniej inwestorzy opcyjni powinni zawsze pilnować daty wypłaty dywidendy i kwotę dywidendy, ponieważ wpływa to na cenę aktywa bazowego na którym inwestor posiada kontrakt opcyjny. Można śmiało powiedzieć, że wypłaty dywidend mogą wpływać na prawdopodobieństwo wcześniejszej realizacji opcji, jak ma to miejsce głównie w przypadku opcji kupna in-the- money.

Opcje nie są odpowiednie dla wszystkich inwestorów. W świetle ryzyka związanego z opcjami transakcyjnymi powinieneś ich używać tylko wtedy, gdy masz pewność, że rozumiesz ryzyko. Przed dokonaniem inwestycji należy dokładnie ocenić swoje doświadczenie, cele inwestycyjne, zasoby finansowe i wszelkie inne istotne względy.

Ryzyko rynkowe

Na wartość rynkową opcji ma wpływ szereg czynników (patrz sekcja „Cechy opcji” na stronie 4). Cena opcji może spadać lub opcje mogą stać się bezwartościowe w dniu wygaśnięcia lub przed nim. Zmiany ceny instrumentu bazowego mogą powodować zmiany ceny opcji, ale zmiana może czasem przebiegać w innym kierunku lub być innej wielkości niż zmiana ceny instrumentu bazowego.

Na wartość rynkową opcji ma wpływ szereg czynników.

Opcje są wyczerpanym aktywem

Opcje mają datę ważności, a zatem ograniczony okres użytkowania. Wartość czasu opcji ulega erozji w całym okresie jej użytkowania, a to przyspiesza, gdy opcja zbliża się do końca. Ważne jest, aby ocenić, czy wybrane opcje mają wystarczająco dużo czasu do wygaśnięcia, aby Twoja wizja mogła zostać zrealizowana.

Wpływ dźwigni finansowej

Początkowy nakład kapitału może być niewielki w stosunku do całkowitej wartości kontraktu, w wyniku czego transakcje opcjami mają dźwignię finansową. Stosunkowo niewielki ruch na rynku może mieć proporcjonalnie większy wpływ na wartość kontraktu. To może działać zarówno przeciwko Tobie, jak i na Twoją korzyść. Zastosowanie dźwigni może prowadzić do dużych strat, a także dużych zysków.

Wystawcy opcji ponoszą potencjalnie nieograniczone straty

Wystawianie opcji może wiązać się ze znacznie większym ryzykiem niż kupowanie opcji. Premia otrzymana przez sprzedającego jest stała i ograniczona, jednak sprzedający może ponieść straty większe niż ta kwota. Sprzedający, który nie jest właścicielem udziałów bazowych lub nie ma pozycji kompensujących, potencjalnie ponosi nieograniczone straty.

Dodatkowe wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego

Możesz ponieść całkowitą utratę wszystkich środków zdeponowanych w LYNX. Twoja odpowiedzialność w związku ze sprzedaną umową opcji nie jest ograniczona do wysokości wymaganego depozytu zabezpieczającego. Jeśli rynek zmienia się w kierunku przeciwnym w stosunku do Twojej pozycji lub depozyty zabezpieczające zostaną zwiększone, możesz zostać wezwany do zapłaty znacznych dodatkowych funduszy w krótkim czasie w celu utrzymania pozycji lub po rozliczeniu. Jeśli nie spełnisz prośby LYNX o dodatkowe fundusze w wyznaczonym terminie, LYNX może zamknąć Twoją pozycję i będziesz odpowiedzialny za wszelkie straty, które mogą z tego wyniknąć.

Ryzyko płynności

Animatorzy rynku odgrywają ważną rolę w płynności rynku opcji. Jednak ich obowiązek dostarczenia notowań nie jest bezwarunkowy, a Twoja zdolność do zarabiania na strategii może zależeć od tego, czy będziesz w stanie uzyskać notowanie od animatora rynku.

Relacje płynności i cen

Warunki rynkowe (na przykład brak płynności) mogą zwiększać ryzyko straty, utrudniając dokonywanie transakcji lub zamykanie istniejących pozycji. W pewnych okolicznościach normalne relacje cenowe mogą nie istnieć, na przykład w okresach dużej presji kupna lub sprzedaży, dużej zmienności rynku lub braku płynności na bazowych papierach wartościowych.

Ryzyko walutowe

Jeśli przeprowadzasz transakcje kontraktem opcyjnym denominowanym w innej walucie niż PLN, będziesz narażony na ryzyko walutowe. Jeżeli waluta opcji, w które inwestujesz, obniży się w stosunku do PLN, wpłynie to negatywnie na wartość twoich opcji.

Ryzyko wzrostu depozytu zabezpieczającego

Aby chronić siebie i swoich klientów, Interactive Brokers może w dowolnym momencie zwiększyć wymóg depozytu zabezpieczającego dla klientów na istniejących i nowych pozycjach opcji. Decyzja ta może być spowodowana gwałtownym wzrostem zmienności produktu bazowego, gdy kapitalizacja rynkowa produktu bazowego spadła poniżej pewnego progu lub z innego powodu. Należy pamiętać, że po dostosowaniu depozytu zabezpieczającego rachunek może już nie spełniać wymagań dotyczących depozytów zabezpieczających. W takim przypadku broker przystępuje do likwidacji pozycji w celu usunięcia tej nieadekwatności.

Dodaj ryzyko likwidacji

Kiedy suma zabezpieczeń w twoim portfelu spadnie poniżej wymaganego depozytu zabezpieczającego, Interactive Brokers ma prawo zamknąć określone pozycje bez uprzedniego powiadomienia, niezależnie od tego, czy pozycje te są zyskowne czy przynoszą straty. Jeśli po likwidacji na twoim rachunku nadal występuje deficyt depozytu zabezpieczającego i masz inne pozycje jako zabezpieczenie, Interactive Brokers zamknie inne pozycje w celu wyeliminowania deficytu depozytu zabezpieczającego. Należy pamiętać, że likwidacja zawsze odbywa się według obowiązującej wówczas najlepszej ceny kupna lub ceny sprzedaży i że nie ma się wpływu na ostateczną cenę transakcji. Likwidację można przeprowadzić po niekorzystnej cenie i w niekorzystnym dla Ciebie terminie.

Istnieje wiele różnych powodów, dla których inwestorzy przeprowadzają transakcje na opcjach. Niektóre z nich zostały przedstawione poniżej.

Zarabianie

Sprzedaż opcji na akcje, które już posiadasz, może być jedną z najprostszych strategii. Poniżej znajdują się dwa scenariusze, w których ta strategia może być odpowiednia. W każdym z tych scenariuszy istnieje ryzyko, że będziesz musiał sprzedać swoje akcje po cenie realizacji, ale nadal utrzymasz premię za opcje. Jest to najbardziej prawdopodobne, jeśli rynek gwałtownie wzrośnie.

Ochrona wartości Twoich akcji

Ta strategia może być przydatna, jeśli jesteś udziałowcem w konkretnej spółce i obawiasz się spadku wartości udziałów. Bez korzystania z opcji możesz obserwować spadek wartości swoich akcji lub możesz je sprzedać.

Wykorzystywanie zmian cen akcji bez konieczności zakupu akcji

Możesz czerpać zyski z ruchu, w górę lub w dół, na aktywach bazowych, bez konieczności transakcji na tych aktywach bazowych przez opcje. Niektóre przykłady są przedstawione poniżej.

Korzystanie z opcji daje czas na podjęcie decyzji

Zakup opcji call może dać Ci czas na podjęcie decyzji, czy chcesz kupić akcje. Płacisz premię, która stanowi jedynie ułamek ceny aktywów bazowych. Opcja blokuje następnie cenę zakupu akcji, jeśli zdecydujesz się na realizację. Następnie do momentu wygaśnięcia opcji możesz zdecydować, czy chcesz kupić aktywa bazowe. Opcje put mogą działać w podobny sposób. Kupując opcję put, możesz zablokować cenę sprzedaży akcji, które już posiadasz, a następnie poczekać do dnia wygaśnięcia opcji, aby sprawdzić, czy warto skorzystać z opcji i sprzedać swoje akcje lub możesz pozwolić, aby opcja wygasła, jeśli cena nie spadnie zgodnie z oczekiwaniami. W obu przypadkach w najgorszej sytuacji możesz stracić premię, którą zapłaciłeś za opcję.

Opcje na indeksy umożliwiają handel wszystkimi akcjami z tego indeksu za pomocą jednej transakcji.

Korzystając z opcji kupna i sprzedaży na indeksie, możesz przeprowadzać transakcje z perspektywą na ogólny kierunek rynku lub zabezpieczyć portfel za pomocą tylko jednej transakcji. Jeśli oczekujesz wzrostów ‘’bullish’’ na rynku, ale nie wiesz, jakie aktywa kupić lub jaki sektor rynku wzrośnie, możesz kupić opcję call w całym indeksie. Oznacza to, że nie musisz wybierać konkretnego aktywa, w który chcesz zainwestować, możesz po prostu spojrzeć na szeroki kierunek giełdy. Jeśli poziom indeksu wzrośnie, wartość opcji call powinna wzrosnąć, tak jak w przypadku opcji call na poszczególne akcje.

Rozporządzenie MiFID II kładzie duży nacisk na ochronę inwestorów i zapewnienie, że inwestorzy będą inwestować w produkty odpowiednie do ich potrzeb. Oznacza to, że przed umożliwieniem inwestorowi dokonywania transakcji opcjami, MiFID II wymaga od dystrybutora podjęcia działań związanych z określeniem rynku docelowego dla inwestycji. W celu ustalenia, dla kogo opcje są odpowiednim instrumentem finansowym, należy wziąć pod uwagę kilka aspektów.

Złożoność

Biorąc pod uwagę cechy i mechanikę kontraktu opcyjnego, uznaje się go za złożony instrument finansowy. Zgodnie z zakresem MIFID II, ESMA traktuje instrumenty pochodne jako „złożone” i są to produkty dostosowane do bardziej doświadczonych inwestorów. Wynika to z charakteru tych produktów z dźwignią finansową, gdzie niewielka zmiana ceny ma duży wpływ na wartość produktu. Oznacza to, że zyski i straty są zwiększone. Jak omówiono w tej broszurze, opcje są klasyfikowane jako instrumenty pochodne i dlatego są uważane za złożone produkty.

Rodzaj inwestora  

Ze względu na złożoną naturę kontrakty opcyjne najlepiej nadają się do handlu dla inwestorów średniozaawansowanych. Opcje mogą być przedmiotem transakcji zarówno wśród inwestorów detalicznych, jak i inwestorów profesjonalnych.

Wiedza i doświadczenie

Ponieważ opcje są kwalifikowane jako złożone produkty, LYNX wymaga, aby inwestor miał doświadczenie w handlu opcjami przez co najmniej dwa lata i posiadał wystarczającą wiedzę na temat mechaniki i ryzyka transakcji opcjami.

Sytuacja finansowa i świadomość ryzyka

Inwestorzy powinni zdawać sobie sprawę z faktu, że do 100% (lub nawet więcej) kwoty początkowej inwestycji może zostać stracone w wyniku transakcji opcjami. W odniesieniu do ryzyka należy rozróżnić opcje kupna (call) i sprzedaży put (wystawienia).

Kupowanie i wystawianie opcji jest uważane za inwestycję o wysokim profilu ryzyka. Nawet przy niewielkim wzroście ceny wartości bazowej, premia z tytułu umowy opcji może znacznie wzrosnąć lub spaść. Ze względu na dźwignię zyski i straty są zwiększone.

W przypadku opcji call potencjalna strata jest zmaksymalizowana do początkowej inwestycji, będącej opłacaną premią. Jednak w świetle opcji sprzedaży put bez posiadania aktywa bazowego ryzyko jest znacznie wyższe. Wystawca opcji kupna ryzykuje teoretycznie nieograniczoną stratę, jeśli aktywa bazowe nie są przechowywane w portfelu, ponieważ wartość aktywów może wzrosnąć w nieskończoność. Potencjalna strata sprzedawcy opcji put powinna uwzględniać fakt, że straty rosną, ponieważ cena aktywa bazowego maleje, ostatecznie do zera. Potencjalne straty mogą przekroczyć początkowy wymagany depozyt zabezpieczający dla dowolnego sprzedającego opcje.

Cel inwestycyjny

Transakcje opcjami mogą służyć określonym celom inwestycyjnym, takim jak generowanie dochodu, zabezpieczenie i ukierunkowane inwestycje z dźwignią.

Generowanie zysku

Zysk można otrzymać, sprzedając opcje kupna w stosunku do aktywów posiadanych w portfelu. Sprzedając opcję, otrzymasz premię opcyjną z góry. Chociaż możesz zachować premię opcyjną, istnieje możliwość, że możesz zostać przypisany (assign) i będziesz musiał dostarczyć swoje udziały po cenie realizacji.

Hedging

Hedging jest techniką stosowaną w celu zmniejszenia narażenia na różne rodzaje ryzyka. Zabezpieczanie się przed ryzykiem inwestycyjnym oznacza strategiczne wykorzystanie instrumentów na rynku w celu zrównoważenia ryzyka wszelkich niekorzystnych zmian cen.

Inwestorzy mogą przeprowadzać transakcje opcjami, aby wykorzystywać kontrakty do zabezpieczenia istniejących portfeli inwestycyjnych innych instrumentów finansowych, takich jak akcje. Technika ta polega zasadniczo na kupnie lub sprzedaży opcji w celu ochrony pozycji. Wystawienie opcji na aktywa bazowe, które również posiadasz w swoim portfelu, jest uważane za wystawienie opcji z pokryciem i działa podobnie, czyli w celu inwestycyjnego generowania zysku. Zakup opcji put na akcje, które trzymasz w swoim portfelu, jest uważany za zakup opcji kupna z pokryciem.

Na marginesie, inwestorzy mogą również chronić swoje krótkie pozycje za pomocą opcji. Na przykład opcja kupna z pokryciem jest strategią zabezpieczającą, w ramach której inwestor, który ma istniejącą krótką pozycję w bazowych aktywach, kupuje opcje call w celu ochrony przed wzrostem ceny tego papieru wartościowego. Co więcej, wystawienie opcji put z pokryciem jest strategią bearish transakcji opcjami polegającą na wystawieniu opcji put przy jednoczesnej krótkiej sprzedaży akcji będących aktywem bazowym.

Ukierunkowane inwestycje z dźwignią

Ukierunkowane inwestycje z dźwignią można wykonać, gdy inwestor chce przeprowadzać transakcje w określonym kierunku za pomocą opcji. Inwestowanie z wykorzystaniem dźwigni jest techniką, która dąży do wyższych zysków z inwestycji przy użyciu mechanizmu mnożnika.

Korzystanie z opcji to narzędzie do zwiększenia swojego portfela. W przeciwieństwie do zakupu udziałów z depozytem zabezpieczającym, opcje call będą kosztować tylko zapłaconą przez Ciebie premię – nigdy więcej. Pozwala Ci to kontrolować 100 akcji za pomocą inwestycji mniejszej niż kupno rzeczywistych 100 akcji bez blokowania rachunku.

Inwestor może kupić opcję call. Potencjalny zysk jest nieskończony, a możliwa strata jest zmaksymalizowana do opłaconej premii. Z drugiej strony, inwestor bearish może zdecydować się na zakup opcji put, aby zyskać na spadającej cenie akcji.

Horyzont inwestycyjny

Nie ma określonego horyzontu inwestycyjnego dla transakcji opcjami. Kontrakty opcji są odpowiednie na krótki okres (mniej niż 3 lata), średnioterminowe (3 do 10 lat) i długoterminowe (ponad 10 lat). Notowanie opcji długoterminowych według giełd nie jest powszechne i zdecydowanie większość opcji będących przedmiotem transakcji ma krótki termin zapadalności (mniej niż 3 lata).

W niniejszej broszurze omówiono, na czym polega umowa kontrakt opcyjny. Transakcje opcjami działają na dwa sposoby: dla każdego nabywcy kontraktu jest także sprzedający kontrakt. Te mechanizmy można podsumować następująco:

Dostosowanie do umowy opcji

Korekty dokonywane są w przypadku wystąpienia pewnych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na wartość aktywa bazowego. Przykłady korekt obejmują zmianę liczby akcji przypadających na jedną umowę i/lub cenę realizacji opcji w przypadku nowej emisji lub reorganizacji kapitału przez emitenta aktywa bazowego.

Styl amerykański

Rodzaj umowy opcji, która umożliwia posiadaczowi realizację w dowolnym momencie do dnia wygaśnięcia włącznie.

Przydzielenie

Losowy przydział obowiązku realizacji opcji dla wystawcy.

At-the-money

Gdy cena bazowego papieru wartościowego jest równa cenie realizacji opcji.

Kup i wystaw

Zakup akcji i jednoczesna sprzedaż równoważnej liczby umów opcji kupna.

Opcja kupna

Umowa opcji, która uprawnia kupującego do zakupu określonej liczby bazowych papierów wartościowych (zwykle 100) po określonej cenie w określonym dniu wygaśnięcia lub wcześniej.

Klasa opcji

Wszystkie kontrakty opcyjne obejmujące to samo aktywo bazowe.

Zamykający zakup Closing purchase

Transakcja, w której strona, która wcześniej wystawiła (sprzedała) opcję, likwiduje pozycję jako wystawca, „biorąc” opcję z tej samej serii, co wcześniej przypisana opcja.

Zamykanie Closing out

Transakcja, w której strona, która poprzednio przyjęła (zakupiła) opcję, likwiduje pozycję jako kupujący, poprzez „przypisanie” opcji z tej samej serii co poprzednio wzięta opcja lub odwrotnie dla sprzedanej pozycji.

Delta

Szybkość zmiany premii opcyjnej z powodu zmiany ceny bazowych papierów wartościowych.

Derywaty, instrument pochodny

Instrument, który czerpie swoją wartość z wartości instrumentu bazowego (takiego jak akcje, indeksy, papiery wartościowe o stałym oprocentowaniu, towary, waluty itp.). Opcje są rodzajem instrumentów pochodnych.

Styl europejski

Rodzaj kontraktu opcyjnego, który polega na rozliczeniu gotówkowym w dniu wygaśnięcia.

Cena realizacji

Kwota pieniężna, którą musi zapłacić nabywca (w przypadku opcji kupna) lub wystawca (w przypadku opcji sprzedaży) za przekazanie każdego z bazowych papierów wartościowych po realizacji opcji.

Data wygaśnięcia

Data wygaśnięcia wszystkich niewykorzystanych opcji w danej serii.

Godziwa cena

Wartość teoretyczna wygenerowana przy użyciu modelu wyceny opcji.

Implikowana zmienność

Miara zmienności wynikająca z bieżącej ceny rynkowej opcji.

In-the-money

Opcja o wartości wewnętrznej.

Wartość wewnętrzna

Różnica między wartością rynkową aktywów bazowych a ceną realizacji opcji. Reprezentuje przewagę, jaką kupujący ma nad bieżącą ceną rynkową, jeżeli opcja zostanie zrealizowana. Wartość wewnętrzna nie może być mniejsza niż zero.

Opcja długoterminowa

Opcja z terminem wygaśnięcia na dwa lub więcej lat od daty gdy pierwsza seria została notowana.

Depozyt Zabezpieczający

Kwota obliczona na pokrycie zobowiązań wynikających z kontraktów na opcje.

Animator rynku

Traderzy opcji mający obowiązek zapewnienia płynności rynku poprzez składanie ofert kupna i sprzedaży dla nominowanych serii opcji.

Mnożnik

Jest używany przy rozważaniu opcji na akcje i indeksy. Zasadniczo mnożnik wynosi 100, co oznacza, że kontrakt na opcje stanowi 100-krotność bazowego papieru wartościowego.

Open interest

Liczba nierozliczonych kontraktów w danej klasie lub serii, które istnieją na rynku opcji.

Otwierający zakup

Transakcja, w której strona staje się nabywcą opcji.

Otwierająca sprzedaż

Transakcja, w której strona staje się wystawcą opcji.

Out-of-the-money

Opcja kupna, jeżeli cena rynkowa bazowych papierów wartościowych jest niższa niż cena realizacji opcji; opcja sprzedaży jest out-of-the-money, jeśli cena rynkowa bazowych papierów wartościowych jest wyższa niż cena realizacji opcji.

Premia

Kwota do zapłaty przez nabywcę na rzecz wystawcy za zajęcie opcji. Jest określana w procesie transakcyjnym i reprezentuje bieżącą wartość rynkową.

Opcja sprzedaży

Umowa opcji uprawniająca kupującego (kupującego) do sprzedaży określonej liczby bazowych papierów wartościowych (zwykle 100) po określonej cenie w określonym dniu wygaśnięcia lub przed tą datą.

Wybór losowy

Metoda, za pomocą której realizacja opcji jest przypisywane wystawcy w tej serii opcji.

Seria opcji

Wszystkie kontrakty tej samej klasy i rodzaju, mające ten sam dzień wygaśnięcia.

SPAN

Standardowa analiza ryzyka portfela. SPAN to oparty na ryzyku system podejścia portfelowego do obliczania wymogów dotyczących początkowego depozytu zabezpieczającego.

Kupujący

Nabywca kontraktu na opcje.

Wartość czasu

Kwota, jaką inwestorzy są skłonni zapłacić za możliwość uzyskania zysku z pozycji opcyjnej. Ma na to wpływ czas wygaśnięcia, dywidendy, stopy procentowe, zmienność i oczekiwania rynku.

Bazowe papiery wartościowe

Akcje lub inne papiery wartościowe podlegające zakupowi lub sprzedaży po realizacji opcji.

Zmienność

Miara oczekiwanej wielkości wahań ceny poszczególnych papierów wartościowych.

Wystawca

Sprzedający kontrakt na opcje.