James O’Shaughnessy

Od kwietnia 2008 roku O’Shaughnessy jest zarządcą funduszu O’Shaughnessy Asset Management (OSAM). Wcześniej pracował dla Bear Stearns Asset Management. Oprócz tego jest właścicielem kilku kanadyjskich funduszy inwestycyjnych, które specjalizują się w akcjach amerykańskich. Był również przewodniczącym Towarzystwa Muzyki Kameralnej Lincoln Center, a obecnie jest członkiem kampanii kapitałowej Lincoln Center for Performing Arts.

Ważne jest ścisłe i zdyscyplinowane trzymanie się zasad strategii inwestycyjnej

Wyniki jego funduszy są imponujące:

  • Przez okres 10 lat RBC US Growth Fund przewyższył indeks Russell 2000 ponad czterokrotnie
  • RBC US Value Fund wygenerował w okresie dziesięciu lat średni zysk 4,5%, podczas gdy S&P 500 osiągnął w tym samym okresie średni zysk 0,2%

Swoje najważniejsze wnioski O’Shaughnessy opisał w książce „What Works on Wall Street“ (1996). Analiza przeprowadzona w tym dziele opiera się na wstecznym testowaniu strategii konkretnych portfeli. Autor wybiera różne kryteria i testuje na danych historycznych, jak różne strategie i portfele mogłyby zadziałać.

O’Shaughnessy jest znany przede wszystkim ze swoich 3 typów strategii. Chodzi o Cornerstone Value Strategy, Cornerstone Growth Strategy i kombinację obu: United Cornerstone Strategy. W okresie od 1954 roku do 1996 roku te trzy strategie osiągały lepsze średnie wyniki niż indeks S&P 500. Najlepsza okazała się United Cornerstone Strategy, która osiągnęła średni roczny zysk 17,1% w porównaniu do zysku 11,5% S&P 500.

Ta około 6% różnica może się wydawać relatywnie mała. Jednak przez okres 42 lat staje się ogromna. Przy początkowej inwestycji 10 000 dolarów indeks S&P 500 przyniósłby 1 milion dolarów. Całkiem nieźle, prawda? Jeśli jednak skorzystalibyście z portfela O’Shaughnessy’ego to w takim samym okresie zyskalibyście 7,6 milionów dolarów. 6,6 milionów dolarów to ogromna różnica!

Do testów wykorzystywał komputerową bazę danych Compustat. To baza danych historycznych z rynku amerykańskiego z okresu 40 lat.

Opatentował swoją strategię inwestycyjną (patent nr 5978778) Automated Strategies for Invest.

O’Shaughnessy, podobnie jak inni guru, nie przykłada wielkiej wagi do rynku. Jego zdaniem ludzie zachowują się konformistycznie i nielogicznie. Zamiast tego skupia się na zdyscyplinowanym prowadzeniu biznesu według zasad strategii inwestycyjnej. Jego celem było wyeliminowanie emocji.

O’Shaughnessy chętnie używa wskaźnika Relative Strength Index (RSI). To oscylator, który pokazuje szybkość i skalę zmienności cen. O’Shaughnessy twierdził, że zwycięzcy zasadniczo mają dobrą passę, podczas gdy przegrani z zasady będą dalej tracić. Wysoka wartość RSI jest więc dla niego pozytywnym znakiem. Oczywiście nigdy nie polegał wyłącznie na wskaźniku RSI.

 O’Shaughnessy obala również tezę, że wyższy zysk zawsze musi się wiązać z większym ryzykiem. Podczas swoich badań doszedł do wniosku, że strategie z wysokim zwrotem niosą zazwyczaj mniejsze ryzyko niż te, które dają gorsze wyniki.

Jeden z twórców ilościowej analizy akcji

James O’Shaughnessy jest uważany za jednego z twórców analizy ilościowej akcji. Jego zainteresowanie badaniami ilościowymi pojawiło się podczas studiów. Najpierw skończył ekonomię międzynarodową i dyplomację biznesową na Uniwersytecie Georgetown. Później kontynuował studia ekonomiczne na University of Minnesota. Jego ilościowa analiza akcji jest oparta na portfelach, które wykorzystują różne strategie. Portfele te są potem testowane na podstawie różnych kryteriów. Wybierane są te portfele, które się sprawdzają.

Przyjrzyjmy się niektórym z kryteriów, których O’Shaughnessy używał w ramach swojej strategii inwestycyjnej:

  • Pozycje trzymał długoterminowo. Według O’Shaughnessy‘ego (i nie tylko), im więcej inwestor kupuje i sprzedaje akcji, tym mniejsze są jego zyski. Dlatego on sam dokonuje zmian w swoim portfelu tylko raz w roku. Ale w przeciwieństwie do Buffetta, nie zamierzał trzymać akcji w nieskończoność.
  • Portfel Cornerstone Growth. Mowa przede wszystkim o portfelu, który składa się z akcji mniejszych firm (choć istnieje dostatecznie dużo większych firm, które się do niego kwalifikują). Ważny jest nieprzerwany wzrost EPS i RSI. Jest tutaj wykorzystywane kryterium wartości, wskaźnik cena/sprzedaż. Według O’Shaughnessy’ego to najlepsze kryterium ustalania obecnej i przyszłej wartości akcji. Wymaga to kombinacji wysokiego RSI i niskiego wskaźnika cena/sprzedaż.
  • Portfel Cornerstone Value. Portfel, który składa się z liderów rynku, którzy osiągają lepsze wyniki niż średnia rynku. Śledzi przede wszystkim przepływ pieniędzy, sprzedaż, stopę dywidendy i liczbę akcji w obiegu.

Oto podstawowe kryteria O’Shaughnessy’ego dla różnych strategii:

Cornerstone Growth

  • Kapitalizacja rynkowa co najmniej 150 milionów USD
  • Zysk na akcję (EPS) musi rosnąć corocznie przez okres pięciu lat
  • Stosunek cena/sprzedaż powinien być niższy niż 1,5
  • Relative Strength Index (RSI): z akcji, które spełniają trzy pierwsze kryteria wybiera się 50 akcji z najwyższym RSI

Pewnie się zastanawiacie, jaką skuteczność miała ta prosta metoda w przeciągu ostatnich 10 lat. My też. Na stronie American Association of American Investors, aaii.com, dowiedzieliśmy się, że Cornerstone Growth wzrósł o 16,4% podczas gdy S&P 500 nie przekroczył zysku 4%. To dobry wynik. W ciągu ostatnich pięciu lat było nieco gorzej. Średnie zyski osiągały wartość 1,8%. To jest jednak wciąż dużo lepszy wynik niż S&P 500, który w tym samym okresie osiągnął średnio o 0,6% mniej.

Cornerstone Value

  • Kapitalizacja rynkowa co najmniej 1 miliard USD
  • Liczba akcji w obiegu musi przekroczyć średnią rynkową
  • Obrót za okres ostatnich 12 miesięcy musi wynosić przynajmniej półtorakrotność średniej rynkowej
  • Akcje, które spełniają powyższe kryteria są sortowane według stopy dywidendy. Następnie wybiera się 50 akcji z najwyższą stopą dywidendy.

Jakie wyniki osiągnął Cornerstone Value? Trochę gorsze niż Cornerstone Growth. W przeciągu ostatnich 10 lat średni zysk wynosił 5,2%. W ostatnich 5 latach średni roczny zysk to 5,1%.

United Cornerstone

To kombinacja dwóch wyżej wymienionych strategii. Zasada ich połączenia opiera się na tym, że ich wyniki ze sobą nie korelują. Gdy strategia wartościowa (Cornerstone Value) przynosi dobre rezultaty, strategia wzrostowa (Cornerstone Growth) może dawać gorsze wyniki i na odwrót. Potwierdzają to wyżej opisane przykłady. Strona internetowa aaii.com niestety nie przedstawia wyników dla tej strategii. Znaleźliśmy jednak dane o zyskowności od 2003 do 2009 roku. Portfel z 50 akcjami United Cornerstone osiągnął całkowity zysk 109%, podczas gdy S&P 500 osiągnął 21%. To kolejny bardzo dobry wynik.

Mądrości giełdowe

Popularne cytaty Jamesa O’Shaughnessy‘ego

Quote mark